مجله پوست مو زیبایی لاغری

همه ما از شایع ترین علامت یائسگی که گرگفتگی است، اطلاع داریم؛ اما کمتر کسی می داند که یائسگی بر موها نیز تأثیر دارد. شاید کم توجهی به این موضوع به این دلیل باشد که ریزش مو سلامتی و حیات فرد را تهدید نمی کند. در دوران پیری دیگر بیماری ها و مشکلات جسمی در افراد ایجاد می شود که درمان آن ها همواره بر درمان ریزش مو اولویت داشته است. اهمیت برخورداری از موهایی سالم و زیبا و تاثیرات روانشناختی آن حتی در دوران بزرگسالی نیز بر کسی پوشیده نیست. با توجه به اهمیت موضوع، ما در این نوشتار به بررسی ریزش مو در دوران یائسگی پرداخته ایم.

در صورتی علاقه مند به دانستن علت ریزش مو در دوران یائسگی هستید یا اگر می خواهید بدانید ریزش مو در در دوران یائسگی قابل درمان است یا خیر؟ مطالعه این مقاله را به شما توصیه می کنیم.

علت ریزش مو در دوران یائسگی

علت ریزش مو در دوران یائسگی، تغییرات هورمونی است. کاهش استروژن و پروژسترون در دوران یائسگی سبب ریزش موها می شوند. ترشح این هورمون ها در بدن به رشد سریع تر موها کمک می کند و باعث می شود موها مدت طولانی تری روی سر باقی بمانند.

در دوران یائسگی با کاهش ترشح این هورمون ها، موها نازک تر و رشد موها کندتر می شود.

ریزش مو در دوران یائسگی به چه شکلی است؟

در دوران یائسگی عمدتا نازک شدگی و کاهش رشد در موها مشاهده شده است. معمولا ریزش مو در زنان یائسه به شکلی نیست که منجر به طاسی نقطه ای سر شود.

نازک شدگی موهای سر در زنان یائسه در بخش های جلوی سر، پهلوها و بالای سر اتفاق می افتد.

آیا همه زنان یائسه ریزش مو را تجربه می کنند؟

بر اساس مطالعات صورت گرفته حدود 70 درصد زنانی که بالای 70 سال هستند، ریزش مو را تجربه می کنند. بنابراین درصد بالایی از زنان یائسه در معرض خطر ریزش مو هستند.

تاثیر روانشناختی ریزش مو در دوران یائسگی

داشتن موهایی طبیعی و زیبا در اکثر افراد بر اعتماد به نفس تاثیر دارد. در بسیاری از خانمها، ریزش مو در دوران یائسگی به اعتماد به نفس آن ها آسیب می زند.

درست است که ریزش مو، حیات و زندگی افراد را تهدید نمی کند و موها جنبه آرایشی دارند؛ اما تأثیر ریزش مو بر کیفیت زندگی افراد، انکار ناپذیر است.

ریزش مو در زنان و مردان، هر دو مشاهده می شود. اما اثرات ویرانگر روانشناختی ریزش مو در زنان بسیار بیشتر از مردان است. در برخی مواقع ریزش مو دوران یائسگی سبب افسردگی شدید در زنان می شود.

تاثیر روحیه بر سیستم ایمنی افراد ثابت شده است. در واقع ریزش مو شاید به طور مستقیم تهدیدی برای سلامت افراد نباشد؛ اما با تضعیف روحیه  و سیستم ایمنی بدن، زمینه را برای بروز سایر بیماری ها فراهم می کند.

درمان ریزش مو در دوران یائسگی

اگر دچار ریزش مو شده اید، نگران نباشید. اقدامات درمانی زیادی برای درمان ریزش مو وجود دارد. در هر حال بهتر است بلافاصله پس از مشاهده تغییرات در موها، به پزشک مراجعه کنید. پزشک شما تعیین می کند علت ریزش مو در شما چیست؟ و  چه روش درمانی برای درمان ریزش مو شما مفیدتر و موثرتر خواهد بود.

تغییرات تغذیه ای

در برخی مواقع سبک تغذیه ای بیمار، علت ریزش مو است یا سبب تشدید ریزش مو شده است. بنابراین تغییرات تغذیه ای طبق توصیه پزشک سبب برطرف شدن ریزش مو یا کاهش شدت آن می شود.

برخورداری از تغذیه ای صحیح نه تنها بر کیفیت رشد موها بلکه بر تمام جنبه های دیگر زندگی نیز تاثیرگذار است.

تغییر سبک زندگی

ممکن است علت ریزش مو در بیمار به علت سبک زندگی و استرس بالای او باشد. در این صورت نیز کاهش سطح استرس فرد با تغییر سبک زندگی یا استفاده از داروهای موثر، در کاهش ریزش مو تأثیر خواهند داشت.

اقدامات دارویی

ممکن است پزشک شما از طریق برخی آزمایشات، متوجه کم خونی، کمبود ویتامین ها یا بیماری تیروئید در شما شود. در این صورت استفاده از داروها در درمان ریزش مؤثر خواهند بود.

در صورتی که آزمایش خون بیمار طبیعی باشد، استفاده از ماینوکسیدیل برای درمان ریزش مو مفید خواهد بود. البته با تشخیص پزشک ممکن است از داروها و تقویت کننده های دیگری برای درمان ریزش مو در فرد استفاده شود.

درمان جایگزینی هورمون یا HRT 

در صورتی که تغییراتی که در موی شما ایجاد می شود، با سایر علائم ناخوشایند از قبیل تغییرات پوستی، گرگرفتگی و تغییرات خلقی همراه باشد، درمان جایگزینی هورمونی (HRT: Hormone Replacement Therapy)، ممکن است گزینه درمانی خوبی باشد؛ اما قبل از استفاده از این روش باید این اطمینان حاصل شود که این روش درمانی، روشی مناسب برای درمان بیمار است یا خیر؟

یکی از جدیدترین روش های جوانسازی پوست نخ های PDO  هستند. نام PDO  مخفف Poly-Di-Oxanone  است که ماده سازنده این گونه نخ ها میباشد. در روش جوانسازی با نخ PDO می توان به محکم تر شدن و کمی لیفت افتادگی پوست با تحریک کلاژن سازی کمک کرد.

• نخ های مونو Mono

نخ های مونو از یک تک رشته نخ PDO تشکیل شده اند. این نخ ها صاف و بدون خار میباشند. بهترین نتیجه در استفاده از نخ های مونو وقتی است که بصورت شبکه ای (مش) کار گذاشته شوند. ­

این نوع نخ معمولا در سایزهای (Gauge) 25 تا 30 و طول 40 تا 90 میلیمتر ساخته میشوند.

بعد از اینکه نخ در پوست کار گذاشته می شود تا زمان جذب کامل به عنوان جسم خارجی شناخته شده و بدن در اطراف آن شروع به کلاژن سازی میکند. نخ پس از 3 الی 6 ماه جذب میشود اما شبکه کلاژنی ایجاد شده گاها تا یکسال و نیم باقی می ماند. معمولا جوانسازی با نخ های مونو باعث شادابی پوست میشوند و اثر لیفت کنندگی کمی دارند.

از نخ های PDO  میتوان برای جوانسازی چین و چروک های صورت، پیشانی و گردن استفاده کرد. همچنین این نخ ها میتوانند برای حجم دهی گونه و شقیقه نیز استفاده شوند. برای نتیجه گیری خوب با نخهای مونو باید از 10 الی 30 عدد آن در هر ناحیه درمان استفاده کرد.

• نخ های تورنادو و اسکرو Tornado-Screw

این نخ ها معمولا از یک یا دو رشته نخ PDO  تشکیل شده اند اما برخلاف نخ مونو به دور نیدل چرخیده و پیچیده شده اند. این گونه نخ بیشتر برای حجم دهی و خطوط عمیق استفاده میشود نواحی مانند گونه، گیجگاه، خط خنده و ماریونت

این نوع نخ معمولا در سایزهای (Gauge) 25 تا 30 و طول 40 تا 90 میلیمتر ساخته میشوند.

تفاوت نخ تورنادو با اسکرو

نخ تورنادو به دور خود پیچیده شده اما نخ اسکرو به دو نیدل پیچیده شده است. این دو نوع نخ میتواند از یک یا دو رشته نخ تشکیل شده باشد.

نخ های اسکرو (Screw) حجم دهی بیشتری داشته و برای حجم دهی به جاهایی که گود رفته استفاده میشود.

نخ های تورنادو (Tornado) هم قابلیت حجم دهی دارند و برای خطوط نازولبیال، ماریونت و مشخص کردن خط لب استفاده میشود.

• نخ های PDO همراه با بوتاکس

این نوع نخ در واقع از جدیدترین انواع نخ های PDO میباشد که در ساخت آن از تکنولوژی استفاده شده است که نخ را به سم بوتولونیوم ( بوتاکس) آغشته کرده اند. این نوع نخ ها برای از بین بردن چین و چروک اطراف و زیر چشم و پیشانی و پشت و اطراف لب، فوق العاده عمل میکنند. بعد از کار گذاشتن نخ در پوست خود نخ باعث پر کردن فضای چین و چروک میشود و کم کم بوتاکس ترشح شده از آن باعث شل شدن عضلات اطراف چین و چروک و در نهایت از بین رفتن چین و چروک میشود. معمولا با توجه به گرانی این نوع نخ در هر جلسه درمان حداکثر 4 نخ استفاده میشود.

آیا راهی برای جلوگیری و متوقف شدن از دست دادن دائمی موهای زیبا خود در اثر دیابت، وجود دارد؟

پاسخ سوال بالا جوابی به جز بله نیست!

ریزش موی مژه یکی از اولین علائم اولیه دیابت در زنان مقاوم یا حساس به انسولین به حساب می آید. اما نکته ای که وجود دارد این است که زنان برای نگه داشتن مو در بهترین حالت خود، هیچ ترسی از هزینه کردن ندارند. بنابراین دیدن یک مشت پر از تار مو زیر دوش حمام، کابوس به نظر نمی آید.

در این مقاله خواهید فهمید که چرا دیابت سبب ریزش مو در زنان می شود و همچنین خواهید آموخت که چگونه از ریزش مو در اثر دیابت جلوگیری کنید. پس در ابتدا با دلایلی چون قند خون بالا نسبت به ریزش مو شروع خواهیم کرد.

دیابت چگونه باعث ریزش مو در زنان می شود؟

دیابت یک نوع بیماری است که بدن را در مقابل عملکرد یا تولید انسولین مقاوم می کند. لازم است بدانید انسولین هورمونی است که گلوکز اضافی را در جریان خون ما کاهش میدهد. به عبارتی واضح در صورت بالا بودن سطح قند خود، به طور مداوم، بسیاری از عوارض برای سلامتی از جمله آسیب به فولیکول های مو اتفاق می افتد.

افزایش میزان قند خون بر رگ های خونی تاثیری مستقیم می گذارد و خون رسانی به پوست سر را محدود می کند. در نتیجه رشته های مو، مواد غذایی کافی دریافت نخواهند کرد که این سبب ریزش مو می شود.

اما ریزش مو، تنها نشانه از بیماری دیابت نیست. چندین دلیل دیگر وجود دارد که علاوه بر دیابت عواملی است که باعث می شود  موهای سر سبز خود را از دست بدهید.

رشد غیر طبیعی مو چه علائمی دارد؟

همه انسان ها انواع مختلفی از فولیکول های مو را در بدن دارا هستند. با این حال رشد مو در زنان و مردان نوعی بی نظیر از رشد مو به حساب می آید.

سه نوع اصلی از فولیکول های مو در زنان به شرح زیر است:

• در ناحیه سر و دستگاه تناسلی: در این ناحیه سلول های مو به صورت متراکم درشت، تیره و ضخیم تولید می شود؛
• در اندام ها: شامل فولیکول های بازو ها و پاها که به شکل موهای نرم، سبک و نازک تولید می شوند؛
• تنه: این نوع رشد مو به شکل موهای کوتاه در ناحیه قفسه سینه، شکم و پشت صورت می گیرد.

اگر دچار رنج دیابت هستید و همچنین به طور اصطلاح، پیش دیابتی یا ناقل دیابت به حساب می آیید، تغییر رشد مو  به طور طبیعی در ناحیه های ذکر شده را متوجه خواهید شد.

در طول روز حدود 100 الی 150 تار مو به طور طبیعی از انسان ریزش می کند. اما آنچه شما باید به دنبالش باشید، ریزش ناگهانی مو است. به طور واضح منظور از ریزش ناگهانی، یک دسته کامل از موهاست که بدون دلیل مشخص ریخته می شوند.

این ریزش ناگهانی به طور معمول لکه های کوچک طاسی یا لکه های قابل توجهی ایجاد می کند که موها در آن قسمت بسیار کم یا زیاد به نظر می رسند.

همچنین نازک شدن قابل توجه مو در یک ناحیه خاص، ممکن است نشان از این موضوع باشد. بسیاری از افراد ممکن است بر روی قسمت های دیگر بدن مانند پاها، بازوها و صورت از جمله مژه ها و ابروها این لکه های بدون مو را متوجه شوند.

با این تفاسیر شاید بخواهید بدانید که چند بار و چند وقت به گونه ای که در بالا ذکر شد، موهای خود را از دست داده اید یا از دست خواهید داد بلکه جدی بودن یا جدی نبودن این امر را متوجه شوید. زیرا تنها در این صورت است که قادر هستید بفهمید که آیا دیابت و ریزش مو ارتباطی با یکدیگر دارند یا خیر!

آلوپسی یا اختلال ریزش مو

اگر ریزش مو به طور غیر طبیعی و زیاد  در یک ناحیه محدود  صورت بگیرد، ممکن است به بیماری آلوپسی آره آتا (alopecia areata) مبتلا شده باشید.

آلوپسی یک نوع بیماری خود ایمنی است. این بیماری سبب می شود سیستم ایمنی بدن به فولیکول های مو حمله کند. در نتیجه چرخه رشد مو به شکل معمول تحت تاثیر این حمله قرار می گیرد.

چنین وضعیت ریزش مو در زنانی که سن بالای 45 سال دارند، به طور کامل شایع است.

 آیا نوع دیابت قادر است بر ریزش مو تاثیری بگذارد؟

الان در وضعیتی هستید که می دانید دیابت باعث ریزش مو می شود و ممکن است از پرسیدن سوال در رابطه با نوع دیابت و روند ریزش مو تعجب کرده باشید!

جواب این است که بیشتر مطالعات در این زمینه نشان می دهد که آلوپسی فقط مختص مبتلایان به دیابت نوع یک است.

به طور دقیق دیابت نوع یک مانند آلوپسی یک اختلال قند خون در وضعیت خود ایمنی است. این وضعیت باعث می شود سیستم ایمنی بدن به سلول های پانکراس که در حقیقت مسئول تولید انسولین هستند، حمله کند.

بنابراین منطقی است که دیابت نوع یک، احتمالا منجر به ریزش مو شود. اما در رابطه با دیابت نوع دو چطور؟!

در رابطه با دیابت نوع 2 اطلاعات کمی وجود دارد که ریزش مو غیر طبیعی را به خود نسبت دهد. اما یک مقاله جالب در Jama Dermatology وجود دارد که بیان می کند:

در سال 2013 دانشمندان بسیاری کشف کردند که زنان دیابتی فوت شده با سن بالاتر از 60 سال، مبتلا به آلوپسی خفیف بوده اند. با این حال این وضعیت در زنان بالای 70 سال شایع تر و شدید تر به نظر می رسد.

کدام قسمت های بدن دچار بیشترین ریزش مو در اثر دیابت می شوند؟

همان طور در قبل اشاره شد ریزش مو در اثر دیابت در چندین منطقه از بدن رخ می دهد. این مناطق به شرح زیر است:

• سر: آلوپسی به این صورت است که به جای خارج شدن از خط مو، با نازک شدن تدریجی مو در قسمت فوقانی سر، زنان را تحت تاثیر قرار می دهد که این مورد در مردان نیز اتفاق می افتد.

خبر خوب در رابطه با این قسمت این است که زنان به ندرت بر اثر ریزش موی دیابتی، کچل می شوند؛

• پاها: به طور مداوم بالا بودن سطح قند خون ممکن است باعث ایجاد یک نوع بیماری به نام نوروپاتی دیابتی شود. این وضعیت از بیماری، به اعصاب آسیب می زند که به طور معمول پاها را درگیر می کند. در نتیجه ممکن است احساس بی حسی در اندام تحتانی ایجاد شود؛
• برای مطالعه مطلب کامل بر روی ریزش مو کلیک کنید.

جوانسازی پوست به مجموعه کارهایی اتلاق میشود که در آن جوانی و شادابی به پوست شخص باز میگردد. معمولا این مجموعه کارها زمان بهبودی و دوران نقاهت کوتاهی دارند. درجوانسازی، لایه خارجی پوست مورد هدف قرار میگیرد تا تمیزتر و شاداب تر گردد. پوست ناهموار، خشن، ملتهب، اسکارهای کوچک، چین و چروک کم عمق، افتادگی ملایم پوست، منافذ باز پوست از جمله معایب پوستی است که میتوان آنرا با تکنیک های جوانسازی برطرف نمود.

تکنیک های مختلف جوانسازی شامل:

1. پاکسازی پوست که شامل پاکسازی فیزیکی و شیمیایی پوست میباشد.
2. مزوتراپی شامل استفاده از کوکتل های مزوتراپی معمولی، مزوژل ها و مزوبوتاکس
3. نیدلینگ شامل نیدلینگ دستی و استفاده از دستگاه نیدلینگ
4. نخ های PDO
5. هایفو
6. دستگاه های رادیو فرکوئنسی (RF)، شامل: ترماژ و فرکشنال
7. لیزر کم توان و پرتوان
8. داروهای خورراکی
9. تزریق چربی ساده و نانوفت
10. محصولات آرایشی بهداشتی
11. فیلرها
12. آبرسانی (هیدرودرمی)
13. کلاژن تراپی

لیفت

• نخ کاگ
• فیلر
• دستگاه ها شامل: الف- پلاسما ب- RF ج- هایفو د- اندولیفت
• جراحی
• مزوتراپی
• تزریق چربی

بوتاکس

• پیشانی و خط اخم
• اطراف چشم
• بینی
• پائین صورت
• گردن
• صورت 4 گوش

فیلرها

• زیر چشم
• شقیقه
• لب
• نازولابیال
• چانه
• گونه و خط خنده
• زاویه فک
• پشت لب و خطوط کم عمق
• پیشانی
• برای مطالعه مطلب کامل بر روی جوانسازی کلیک کنید.

در مقوله جوانسازی پوست، چربی بعنوان یکی از گزینه های خوب مطرح میگردد. اقبال عمومی پزشکان به خاصیت پرکنندگی چربی موجب استفاده گسترده این روش برای حجم دهی و لیفت حجمی صورت گردیده است. درعین حال چربی باعث نتایج درخشانی دررفع خطوط و ضایعات اسکاریک نیز گردیده است، که دراین مقاله بیشتربه این نکته اشاره خواهیم کرد.

مقدمه

چربی، بافتی مزانشیمال است که ازمزودرم خارجی درهفته سوم جنینی تشکیل میشود وبافتی همگن را دراطراف جنین و زیرپوست تشکیل میدهد. وجود بافت چربی درزیر پوست موجب لطافت و نرمی پوست میگردد. هرچه چربی زیر پوست کاهش یابد چین و چروکهای بیشتر برسطح پوست ایجاد میگردد و این مسأله با پیری پوست همخوانی دارد.

با افزودن چربی به بافت زیرجلدی به تبع کاهش چین و چروک خواهیم داشت. همچنین خاصیت پرکنندگی چربی هم با دادن حجم به محل های خالی شده در کم کردن چروکها موثر است. علاوه برآن استفاده از چربی باعث افزایش قوام ومحکمی پوست هم شده و درروشنی و شفافیت پوست هم اثرات خوبی از خود بجا خواهد گذاشت.

امروزه استفاده از نانوفت برای جوان سازی در حال گسترش است و این ترکیب جادویی اثرات نسبتا بهتری از چربی معمول دارد به نحوی که برای جوانسازی درافرادجوان و آنهایی که نمیخواهند افزایش حجم پیدا کنند نانوفت گزینه مناسبتری است.

بافت شناسی

باید دانست بافت چربی انسان از سلولهای چربی بالغ تشکیل شده است که حدود 90? از حجم بافت را تشکیل میدهد. همچنین یک بخش عروقی استرومایی یا Stromal Vascular Fraction (SVF) شامل فیبروبلاست، سلولهای اندوتلیال، سلولهای پیش سازچربی، سلول های عضلانی صاف عروقی، لنفوسیت ها، مونوسیت ها/ماکروفاژهای ساکن و همچنین چربی مشتق شده سلولهای بنیادی یا Adipose Derived Stem Cells  (ADSC) را داراست. سلولهای بنیادی مزانشیمی یا mesenchymal stem cell (MSC) توانمند درSVF بعنوان ADSC شناخته می شود.

نکته:

قابل توجه است که بافت چربی در مقایسه با مغز استخوان تقریباً 50 برابر سلولهای بنیادی مزانشیمی دارد که می تواند برای سلول درمانی و اهداف پزشکی در بازسازی  بافتی خصوصاً برای جوان سازی پوست مورد استفاده قرار گیرد.

پیری پوست به چه معنی است؟

دو روند مشخص پیری پوست وجود دارد: پیری ناشی از نوریا photo-aging (خارجی) و پیری زمانی  یا chronological (ذاتی). از ویژگی های پیری پوست می توان به چین و چروک، خشکی، شلی، نازک شدن، رنگدانه نامنظم و ازبین رفتن قابلیت ارتجاعی آن اشاره کرد که بعلت تاثیرات محیط و عوامل ژنتیکی است. مطالعات بافت شناسی نشان میدهد که قرارگرفتن درمعرض اشعه ماورای بنفش یا UV با از بین بردن پاپیلاهای پوستی، پوست را به یک سطح درم-اپیدرمی مسطح تبدیل میکند. به این ترتیب، ضخامت و میزان عروق پوستی کاهش می یابد. این پدیده منجر به کاهش فعالیت فیبروبلاست ها و تعداد فیبرهای الاستین بطور تصادفی می شود.

تاثیر چربی روی جوان سازی

روشهای مختلفی برای جلوگیری یا درمان علائم پیری مانند استفاده از کرم ها، لوسیون ها و مواد شیمیایی استفاده شده است. با این حال تاکنون نتایج رضایت بخش نبوده است. در سال های اخیر، درمان های سلولی برای جوانسازی اهمیت زیادی پیدا کرده است.

کلاژن برای مقاومت و کشش پوست بسیارمهم است و اما بطورکلی با افزایش سن میزان این پروتئین کاهش می یابد. بسیاری از مطالعات در زمینه زیبایی برای جوانسازی پوست تأیید میکند که ADSC ها از طریق تولید بسیاری ازسیتوکین ها و فاکتورهای رشد، سنتز کلاژن پوستی و حتی عروق را موجب میگردد. سلولهای یاد شده فاکتورهای رشدی را ترشح می کنند که بر روی تکثیر فیبروبلاست و کراتینوسیت ها تأثیردارند واین مسأله منجر به نوسازی پوست خواهد گردید.

دربین پرکننده های زیرجلدی تزریقی، چربی برداشت شده، منتقل شده و قرار داده شده در زیر پوست، دارای بیشترین خصوصیات یک ماده پرکننده و جوانساز ایده آل است. این ماده زیست سازگار، پایدار، با دوام و طبیعی است. رمز موفقیت در تزریق چربی در این روش نهفته است.

برداشت صحیح و تصفیه چربی زیرپوستی برای پیوند موفقیت آمیزچربی ضروری است. پزشک باید به بافتهای چربی ذخیره شده در زیر پوست نفوذ کند تا آنها بطورسالم ویکنواختی زنده بمانند و دربافتهای جدید ادغام شده و تغییرساختاری مطلوب را انجام دهند.

کلید دستیابی به این اهداف، انتقال مقادیر اندک بافت چربی با هر بار حرکت کانولای نفوذی است. این مانورسطح تماس بین چربی های تازه گرفته شده و بافتهای گیرنده را به حداکثر میرساند. استفاده از این روش برای ایجاد تغییر حجم ساختاری صورت می تواند منجر به بهبودهای ظریف و چشمگیری در ظاهر بیماران شود. بنظر میرسد پیوند و انتقال چربی از طریق یک کانولای بلانت ایمن ترین راه برای ماده پر کننده استفاده شده باشد. چربی در دستان یک پزشک با تجربه میتواند تغییرات ساختاری طولانی مدت و طبیعی را ایجاد کند.

مفاهیم

ترانسفر چربی: روشی است که بافت چربی بصورت اتولوگ (دهنده و گیرنده یک نفر باشد) از قسمتهایی از بدن برداشته شده و به مناطق دیگر بدن همان فرد تزریق شود

شایع ترین مناطقی که چربی قابل برداشت یا هاروست است شامل : شکم بخصوص ناحیه تحتانی (هیپوگاستر)، پهلوها، کشاله ران، قسمت فوقانی شکم (اپی گاستر) و ناحیه پشت

هاروست کردن: به معنی برداشت یا درو کردن چربی با روشهای مطمئن را شامل میگردد که کمترین آسیب به بافتهای چربی ایجاد کند.

لوازم و مواد مورد استفاده در این روش شامل

ست تزریق چربی: این ست شامل موارد زیر میباشد.

• دوعدد گالی پات بزرگ
• دو عدد رسیور
• دوعدد کانولای تزریق تامسنت در اندازه های 10 و 12 صدم میلیمتر
• دو عدد هاروست در اندازه سه و دو میلیمتر
• دو عدد کانولای تزریق چربی در سایزهای 16 و 17 صدم میلیمتر
• دو عدد کانکتور
• پایه نگهدارنده سرنگ
• تعدادی دربند سرنگ
• یک عدد پنس و هموستات

بر اساس محل ورود کانولاها و فاصله از هدف اندازه این لوازم از 10 سانت تا 30سانت قابل انتخاب است. میتوان از کانولای تزریق چربی یکبار مصرف هم استفاده نمود.

مواد مورد نیاز

• محلول نرمال سالین یا رینگرلاکتات
• محلول لیدوکایین 2%
• محلول بیکربنات 8?5 میلی اکی والان
• آمپول اپی نفرین 1 در 1000
• بتادین
• گاز استریل
• سرنگ یک سی سی لولاگ به تعداد لازم
• سرنگ 10 لولاگ حداق 3 عدد
• سرنگ 20 لولاگ به تعداد لازم
• سرنگ 5 سی سی 1 عدد
• کرم بی حسی
• نخ بخیه 4 یا 5 صفر یک عدد
• تیغ جراحی یا بیستوری یک عدد

محلول تامسنت

جهت به حداقل رساندن عوارض عمل برداشت چربی از مسائلی همچون خونریزی، آمبولی، درد و سالم ماندن چربی تا زمان تزریق (جلوگیری از اسیدی شدن چربی گرفته شده) از مواد و داروهایی استفاده میشود که به عنوان مثال

لیدوکایین برای کم کردن درد و توانایی انجام عمل به صورت سرپایی

بیکربنات برای کم کردن سوزش تزریق لیدوکایین و کم کردن اسیدیته

اپی نفرین برای تنگ کردن عروق برای به حداقل رساندن مقدار خونریزی و بیشتر ماندن اثر بیحسی و جلوگیری از آمبولی  استفاده میگردد

بهمراه این مواد محلول نرمال سالین یا رینگر لاکتات برای باز کردن و ایجاد حفره در چربی برای ورود کانولا ها مورد استفاده قرار میگیرد.

مقادیر و اندازه مورد نیازترکیب محلول تامسنت

این دو نوع محلول بر حسب استفاده از رینگر یا بدون استفاده از آن به نحوه فوق برای یک لیتر محلول تامسنت قابل استفاده است

برخی از پزشکان برای کم کردن التهاب پس از عمل از اضافه کردن تریامسینون به محلول استفاده میکنند

روش انجام

بعد از مشخص کردن محدوده محل کشیدن چربی و پس از پرپ و درپ (ضدعفونی کردن و محدود کردن محل عمل)، با استفاده از لیدوکائین مخلوط با اپی نفرین با استفاده سرنگ دو سی سی محل ورود را بی حس میکنیم . پس از انجام بی حسی در محل با استفاده از تیغ بیستوری شکاف کوچکی ایجاد کرده که به لایه زیر پوست دسترسی پیدا کنیم. محلول آماده شده را در سرنگهای 20 سی سی کشیده و با استفاده از کانولاهای تزریق تامسنت به داخل بافت چربی وارد شده و محلول را در این بافت پخش میکنبم.

بهتر این است که در حین بیرون کشیدن کانولا محلول تزریق شود. هرچند تفاوت چندانی از نظر تخلیه ماده نیست ولی با این کار بهتر در محدوده تزریق پخش خواهد شد.

پس از تزریق و پخش تامسنت و حصول بی حسی در منطقه با استفاده از کانولای هاروست و با استفاده از سرنگ ده سی سی شروع به خارج کردن چربی حل شده خواهیم نمود.

کانولای هاروست

حتما کانولای هاروست باید سرنگ خور باشد یعنی لورلاک تهیه شود تا هاروست به راحتی انجام گردد.

کشیدن چربی با استفاده از وسایل مورد نظر براحتی انجام پذیرفته و پس از پرشدن سرنگ از چربی با استفاده از کانکتور چربی ها به سرنگهای بزرگتر انتقال داده شده و مرحله بعد که شستشوی محلول است آغاز میگردد.

برای مطالعه مطلب کامل بر روی تزریق چربی کلیک کنید.